“Terwijl ik beneden in de hal zit te wachten om opgehaald te worden voor een tweede sollicitatiegesprek met mijn toekomstig algemeen directeur, staat een vrouw bij de receptie. Ze werpt me een aantal keren (op ‘onopvallende’ manier) een blik toe. Als ik eenmaal ben opgehaald, heb ik in de lift een schuchtere vrouw tegenover me die met haar armen voor de borst geslagen me nauwelijks in de ogen durft te kijken. Later hoor ik dat ‘Naomi Campbell’ op gesprek is geweest; daarmee werd ik aangeduid – wel een mooi compliment overigens! (Ik wist helemaal niet dat ik op haar leek…) Bij het afscheid word ik door een derde dame getrakteerd op een vijandige ‘wegkijkblik’. Met deze introductie stap ik een paar weken later mijn nieuwe baan binnen als PA van de eveneens kersvers aangestelde Country Manager. Binnen twee maanden is de spanning voelbaar aanwezig tussen mij en de dames van het directiesecretariaat, met wie ik tijdens het bewuste tweede sollicitatiegesprek reeds kennis had gemaakt.”
De komende periode wil ik over flarden uit een bewogen periode in mijn carrière gaan bloggen. Om bepaalde vraagstukken voor mezelf te verdiepen, maar vooral ook in de hoop dat vrouwen die – net als ik destijds – bij grotere organisaties werken, iets in mijn verhalen herkennen. Want soms overkomt de realiteit je, maar zie deze nooit als voldongen feit! Je kunt er altijd zelf jouw rol in opeisen en een voordeel (of minimaal een les) uit halen. Mijn toenmalige werksituatie is de directe aanleiding geweest om de stap te maken naar mijn huidige beroep als zelfstandig bedrijfscounsellor. Het is een klassiek voorbeeld hoe je een negatieve ervaring om kunt zetten in iets positiefs.
Als ik nu terugblik met de kennis die ik heb verworven, vraag ik me af hoe mijn algemeen directeur (en ik) deze problematiek in het prille begin al hadden kunnen aanpakken zonder direct een beroep te doen op een bedrijfscounsellor.
Een voorgestelde methodiek:
- De algemeen directeur had zijn toezegging om mij als leidinggevende van het directiesecretariaat te benoemen, binnen afzienbare tijd (twee maanden) moeten formaliseren. Duidelijkheid bieden aan het team, dus.
- Hij had het gesloten collectief van het directiesecretariaat moeten openbreken en acceptatie voor mij – zijn nieuwe PA – moeten creëren. Vanwege mijn anders-zijn in culturele afkomst, kledingstijl en zakelijkere manier van werken ontstond deze acceptatie niet vanzelf. Hij had mij juist in dienst genomen omdat ik anders was dan de rest! Als nieuwe binnenkomer is het niet gemakkelijk om je collega’s mee te krijgen in een ‘hogere versnelling’ als de steun vanuit het management ontbreekt. Dus: tegenpolen verbinden en hen een gezamenlijke richting geven.
- Hij had een efficiencyslag kunnen doorvoeren in een nieuwe manier van werken, i.e. een efficiënte en zakelijke ondersteuning naar directie. Stimuleren van up-to-date kennis van IT en het directiesecretariaat niet aan haar eigen lot overlaten. Samen optimaliseren!
Tips voor vrouwen die ‘gemengde gevoelens’ over hun werkkring hebben:
- Vertrouw op je intuïtie: neem geen baan aan waar je in aanvang al zulke sterke signalen opvangt van vrouwelijke collega’s.
- Heb je dat besluit toch genomen, meldt dan na een aantal weken voorzichtig de eerste signalen van een (latent) verstoorde samenwerking bij je manager.
- Houd als toekomstige bewijslast een dossier bij van gemaakte afspraken met je manager en opvallende communicatie-uitingen van je collega-secretaresses via email, zeker als je gemachtigd bent tot elkaars inbox.
